Δ.Δ. Ροπωτού

Picture
Έντεκα χλμ. νοτίως της Πύλης, σε υψόμετρο 750 μέτρων απλώνεται το Ροπωτό που αποτελείται από επτά οικισμούς: τον κεντρικό, του Τσεκούρα, της Παναγιάς, την Πολυθέα (Μούσια), τον Άγιο Ιωάννη, τον Άγιο Δημήτριο και τις Λογγιές. Οι κάτοικοί του, κατά κύριο λόγο δενδροκαλλιεργητές αλλά και γεωργοκτηνοτρόφοι φτάνουν τους 850 το χειμώνα και τους 1300 το καλοκαίρι. Δεξιά και αριστερά του κεντρικού οικισμού απλώνονται 3.500 στρέμματα καστανοδάσους, όπου ζουν αγριογούρουνα, λύκοι, αλεπούδες και τσακάλια, πέρδικες και μπεκάτσες ενώ όλη η περιοχή γύρω από το χωριό είναι κυριολεκτικά πνιγμένη στο έλατο (15.000 στρέμ.). Την πραγματικά ειδυλλιακή εικόνα του χωριού συμπληρώνουν οι 15 πηγές που το δροσίζουν - ανάμεσά τους η Γκούρα, οι Μουρτζιές, η Ιτιά, το Σγουρολίβαδο και η Κορομηλιά - και οι παραποτάμοι του Πορταϊκού Ροπωτιανός και Παλικαριάς. Ανεβαίνοντας στην περίφημη κορυφή της Καράβας (1618 μ.) απολαμβάνει κανείς μια καταπληκτική εικόνα του θεσσαλικού κάμπου. Απο κεί ξεκινώντας το μονοπάτι οδηγεί μέσα από ωραιότατη διαδρομή με τα πόδια μέχρι την Παναγία τη Σπηλιά της Αργιθέας Καρδίτσας. Στο χωριό σώζονται και λειτουργούν νερόμυλος, δριστέλλα (που ανήκει στην εκκλησία του Αγίου Ιωάννη) και τέσσερα παραδοσιακά αποστακτήρια με καζάνια. Υπάρχει ακόμη τεχνίτης που κατασκευάζει κλειδοπίνακα, φτσέλες, αδράχτια και άλλα ξύλινα σκεύη και εργαλεία. Από το Πάσχα μέχρι τον Σεπτέμβριο στο Ροπωτό ζωντανεύουν οι παραδοσιακές γιορτές. Την τρίτη μέρα του Πάσχα στην εκκλησία της Αγίας Τριάδας του Κεντρικού οικισμού φωνητικό συγκρότημα αποτελούμενο από μικρά παιδιά τραγουδά τραγούδια που τα χορεύουν όλα τα μέλη της κοινότητας με προεξάρχοντες τους ιερείς και τον πρόεδρο. Στις 7 και 8 Μαΐου πανηγυρίζει με λαμπρότητα η εκκλησία του Αγίου Ιωάννη και λαϊκό γλέντι ακολουθεί τις λατρευτικές εκδηλώσεις. Κάθε δύο χρόνια, μέσα στο δεύτερο δεκαπενθήμερο του Ιουλίου γίνεται το αντάμωμα των γερόντων στον Κεντρικό οικισμό: ο αρχαιότερος των γερόντων προσκαλεί τους υπολοίπους αναφέροντας και αυτούς που λείπουν και όλοι μαζί ανακηρύσσουν τον πρόεδρο της σύναξης, ο οποίος ρυθμίζει τη σειρά που οι γέροντες απαγγέλουν αυτοσχέδια ποιήματα που έχουν κατασκευάσει για την περίσταση. Το αντάμωμα κλείνει με τραγούδια που τα τραγουδούν και τα χορεύουν οι ίδιοι οι γέροντες. Στις 20 Ιουλίου πανηγυρίζεται η μνήμη του Προφήτη Ηλία στο εξωκλήσι του Αγίου. Την παραμονή μοιράζεται πατσάς και ανήμερα φαγητό από καζάνι και το γλέντι στον Κεντρικό οικισμό κρατάει δυο μέρες. Την τελευταία Κυριακή του Ιουλίου γίνεται στη θέση "Μαντρί" με το πέτρινο καταφύγιο (όπου και η κουρά των προβάτων την πρώτη εβδομάδα του Ιουνίου), σε υψόμετρο 1300 μέτρων, το αντάμωμα όλων των Ροποτιανών με αναβίωση παλιών παραδοσιακών παιχνιδιών, χορό, ψήσιμο αρνιών και προσφορά βραστόγαλου με αλάτι και ψωμί (τριψάνα) από τους κτηνοτρόφους. Το Δεκαπενταύγουστο γίνεται διήμερο πανηγύρι και στις 20 Σεπτεμβρίου οι Παλαιοημερολογίτες κάτοικοι του χωριού πανηγυρίζουν τη μνήμη του Αγίου Ευσταθίου στον συνοικισμό της Παναγίας. Γνωστή στους περιοίκους είναι η ιστορία της δολοφονίας του Τούρκου φοροεισπράκτορα Κατσίμπα στα τέλη του 18ου αιώνα, στην τοποθεσία - που έκτοτε φέρει το όνομά του - στη συνοικία του Αγίου Κωνσταντίνου.